Mektup - Teoman

Mektup - Teoman



Telefonda konuşamam bilirsin
Mektuplarıysa ertelerim hep
Belki de yazım çirkin diye

Çok düşündüm çok kurdum
Karar verdim hep vazgeçtim
Ama sana yazabildim nihayet

Aslında söz vermiştim
Duygularımı kilitlemiştim
Ta ki sen açana dek

Korkma sevgililenmiycem
Ama bilirsin beni işte
Bitiririm her şeyi bir dikişte

Napıyım aşk bu savaş bu
Binlerce yıldır sürüp giden
Aşk bu savaş bu
Kadınla erkek arasında

Artık saymıyorum yılları
Bana değip geçen hayatları
Zaten pek de sevmem insanları

Ama kimi dostlar var sevdiğim
Sokak köpekleri beslediğim
Bazı güzel anılar biriktirdiğim

Tutku garip bir şey ve çok vahşi
Ve çok hırslıydım zaten ben de
O yüzden de yağmaladım seni

Napıyım aşk bu savaş bu
Binlerce yıldır sürüp giden
Aşk bu savaş bu
Kadınla erkek arasında

Kolay değildir bilirim
Bir aşkı bir kalbe koymak
Hele bir başkasını severken sen

Teşekkürler
Teşekkürler
Bir zamanlar beni çok sevdiğin için

Teşekkürler
Teşekkürler
Beni çok sevdiğin için

Aşk bu savaş bu
Binlerce yıldır sürüp giden
Aşk bu savaş bu
Kadınla erkek arasında

Bu mektup da olmadı
kelimeler toparlanmadı
İşte şimdi çöpe gidiyor
Mektubuma son verirken
Seni her zaman çok seven ben