[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] Hitit gitari, Gitar tipi enstrümanlar içerisinde en eski olarak bilinenidir. Gitar çalan insan oymali kaya, Anadolu medeniyetleri müzesindedir. Yaklasik 3300 yil (m.ö. 1400) öncesine ait olan bu kaya, Alacahöyük civarindaki kazilarda çikmistir. Dikkat edildiginde gitarin sapindaki perdeler oldugu gibi fark edilir.gitarin sekli bugünkü klasik gitarin formuna oldukça benzemektedir. Ayni zamanlarda Misir’da da uzun sapli Lut'lar vardi. Tarihi bilgileri karsilastirdigimizda; o çaglarda Hitit'ler ile Misir'lilarin siki iliskiler içerisinde oldugunu görürüz.
Arkeolojik bilgiler isiginda incelemeler sürdürüldügünde M.Ö. 400 yillarinda Akdeniz kiyilarinda Akdeniz kiyilarinda gitara benzeyen enstrümanlara rastlanir. Grekler ve Romalilarda da çok miktarda görülen bu enstrümanlar bugünkü gitar teknigine benzer sekillerde çaliniyordu. M.S. 1500 yillarinda ''Vihuela'' denilen bir enstrüman Iber Yarimada’sinda olusmustur. Birçok degisik tipleri olmasina ragmen en yaygin olani alti çift telli olanidir. Çift olan teller unison yada oktavlara akord edilirdi. Bu çagda polifonik müzik önem kazanmis , birçok müzisyen Kontrpuantal müzik yazmistir. Barak Çag’in basladigi zamanlarda Italya’da olusan Italyan Gitar tipi bugün kullanilan gitarlara çok daha fazla benziyordu. Delik bugünün gitarinki gibi olup; tamamen açikti. Perdeler delige kadar uzaniyordu. Genellikle bes çift tel kullanilirdi. Bu gitarlarin , bir tek; bes çift telli olanlarida vardi.
Bu gün kullanilan Modern Gitar’i ilk yapan kisi Ispanya’nin Almeria Bölgesinden Antonio Torres Jurado'dur. Torres bu tipteki ilk gitarini 1863 yilinda yapmis ve modern gitarin gelismesinde en önemli adimi atmistir. Gelistirdigi 650 mm tel uzunlugu o kadar önemli bir karar idi ki; daha sonra bu tel boyu standart uzunluk olarak kullanildi.
Modern gitar bir ''8'' sekline benzetebiliriz. Gövde ile saptaki köprü arasi tel uzunlugunun yarisi olup, bir oktavdir. 12 perde vardir. gitarin gövdesinin ön tarafindaki ''ses tablasi'' da denilen ahsap kisim çam agacindan yapilir. Çam cinslerinden Sedir yada Ladin olabilir. Gövdenin yan ve arka kisimlari gül agacindan yapilir. Sapinin ön kismi çok sert bir agaç olan Abonaz'dan; arka kismi ise Maun agacindan yapilir. Klasik gitarda diger bir çok enstrümanlardan farkli olarak ses direk olarak parmak uçlarinin teller ile irtibatindan elde edilir.Yaklasik üçbuçuk oktavdir. Kontrpuantal pasajlar tam armoni ve alti notaya kadar varan akorlar elde etmeye uygundur.
Çagimizda gitarla ilgili arastirmalar süratle çogalmakta ve birçok ünlü gitar yapimcilari çok güzel enstrümanlar üretmektedir. 640 mm. ile 664 mm. tel boylari arasinda degisen gitar tipleri çok degisik ve ilginç sonuçlar vermektedir. Zorlukla elde edilen bu tip çok güzel gitarlarin bakimi ayri bir özen ister. Gitar ani ve büyük sicaklik farklarindan korunmalidir. Havadaki nem oranina göre dikkat edilmedigi takdirde çatlaklar yada birlesim yerlerinden açilmalar olusabilir. Kuru bir iklim çatlak olusmasina, tellerin yükselmesine ( tellerin saptan uzaklasmasina ) neden olabilir. Bu gibi durumlarda nemlendirici kullanilmalidir. Gitar için ideal olan nem orani %55-%75' dir.....
Bazi kaynaklarda ise gitarin Tarihçesi söyle anlatilmaktadir.
Gitari andiran bir enstrümanin 1500' den önce,Rönesans sirasinda Avrupanin Akdeniz bölgesinde var oldugu bilinmektedir. 3. 14 yüzyildan kalma betimlemeler kus tüyü bir pena ile çalinan "8" seklinde bir enstrümanin varligini gösterir. Yine bu döneme ait bazi kaynaklar guittara latina adli bir Latin gitarindan bahseder. Gitar için müzik içeren ilk kitaplarin tarihi 16. yüzyila kadar uzanir. Bu kitaplarda her üç veya dört teli de "ünison" (ayni sese) bir biçimde akort edilen çiftlerden olusmak üzere, dört telli bir gitardan söz edilir. En alt tel bazen bir oktavlik bir aralikla akort edilirken, en üst tel çogunlukla tektir. 16. yüzyilda bes telli gitarlar da ortaya çikmistir. Ilk gitarlarda sap kafasi düz bir sekilde yerlestirilmisti ve akort burgulari "friction pegs" arkadan ayarlaniyordu. Bu tip gitarin klavyesi enstrümanin gögsü ile ayni seviyedeydi ve sekizle on arasinda bagirsak ile baglanarak yapilmis perdeleri "fret" vardi. Gövdesi bugünün standartlarina göre daha küçük ve daha az kivrimliydi. Sirti bombeli veya düzdü ve ses deligi "soundhole" dekoratif bir parsömen veya agaç islemeyle kaplanmisti. Bu tip gitarin kirilgan yapida olmasi, degisen modalar, farklilasan akortlama sekilleri ve metal tellerin kullanimi pek çok enstrümanin yok olmasina veya degisime neden olmustur.[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Arkeolojik bilgiler isiginda incelemeler sürdürüldügünde M.Ö. 400 yillarinda Akdeniz kiyilarinda Akdeniz kiyilarinda gitara benzeyen enstrümanlara rastlanir. Grekler ve Romalilarda da çok miktarda görülen bu enstrümanlar bugünkü gitar teknigine benzer sekillerde çaliniyordu. M.S. 1500 yillarinda ''Vihuela'' denilen bir enstrüman Iber Yarimada’sinda olusmustur. Birçok degisik tipleri olmasina ragmen en yaygin olani alti çift telli olanidir. Çift olan teller unison yada oktavlara akord edilirdi. Bu çagda polifonik müzik önem kazanmis , birçok müzisyen Kontrpuantal müzik yazmistir. Barak Çag’in basladigi zamanlarda Italya’da olusan Italyan Gitar tipi bugün kullanilan gitarlara çok daha fazla benziyordu. Delik bugünün gitarinki gibi olup; tamamen açikti. Perdeler delige kadar uzaniyordu. Genellikle bes çift tel kullanilirdi. Bu gitarlarin , bir tek; bes çift telli olanlarida vardi.
Bu gün kullanilan Modern Gitar’i ilk yapan kisi Ispanya’nin Almeria Bölgesinden Antonio Torres Jurado'dur. Torres bu tipteki ilk gitarini 1863 yilinda yapmis ve modern gitarin gelismesinde en önemli adimi atmistir. Gelistirdigi 650 mm tel uzunlugu o kadar önemli bir karar idi ki; daha sonra bu tel boyu standart uzunluk olarak kullanildi.
Modern gitar bir ''8'' sekline benzetebiliriz. Gövde ile saptaki köprü arasi tel uzunlugunun yarisi olup, bir oktavdir. 12 perde vardir. gitarin gövdesinin ön tarafindaki ''ses tablasi'' da denilen ahsap kisim çam agacindan yapilir. Çam cinslerinden Sedir yada Ladin olabilir. Gövdenin yan ve arka kisimlari gül agacindan yapilir. Sapinin ön kismi çok sert bir agaç olan Abonaz'dan; arka kismi ise Maun agacindan yapilir. Klasik gitarda diger bir çok enstrümanlardan farkli olarak ses direk olarak parmak uçlarinin teller ile irtibatindan elde edilir.Yaklasik üçbuçuk oktavdir. Kontrpuantal pasajlar tam armoni ve alti notaya kadar varan akorlar elde etmeye uygundur.
Çagimizda gitarla ilgili arastirmalar süratle çogalmakta ve birçok ünlü gitar yapimcilari çok güzel enstrümanlar üretmektedir. 640 mm. ile 664 mm. tel boylari arasinda degisen gitar tipleri çok degisik ve ilginç sonuçlar vermektedir. Zorlukla elde edilen bu tip çok güzel gitarlarin bakimi ayri bir özen ister. Gitar ani ve büyük sicaklik farklarindan korunmalidir. Havadaki nem oranina göre dikkat edilmedigi takdirde çatlaklar yada birlesim yerlerinden açilmalar olusabilir. Kuru bir iklim çatlak olusmasina, tellerin yükselmesine ( tellerin saptan uzaklasmasina ) neden olabilir. Bu gibi durumlarda nemlendirici kullanilmalidir. Gitar için ideal olan nem orani %55-%75' dir.....
Bazi kaynaklarda ise gitarin Tarihçesi söyle anlatilmaktadir.
Gitari andiran bir enstrümanin 1500' den önce,Rönesans sirasinda Avrupanin Akdeniz bölgesinde var oldugu bilinmektedir. 3. 14 yüzyildan kalma betimlemeler kus tüyü bir pena ile çalinan "8" seklinde bir enstrümanin varligini gösterir. Yine bu döneme ait bazi kaynaklar guittara latina adli bir Latin gitarindan bahseder. Gitar için müzik içeren ilk kitaplarin tarihi 16. yüzyila kadar uzanir. Bu kitaplarda her üç veya dört teli de "ünison" (ayni sese) bir biçimde akort edilen çiftlerden olusmak üzere, dört telli bir gitardan söz edilir. En alt tel bazen bir oktavlik bir aralikla akort edilirken, en üst tel çogunlukla tektir. 16. yüzyilda bes telli gitarlar da ortaya çikmistir. Ilk gitarlarda sap kafasi düz bir sekilde yerlestirilmisti ve akort burgulari "friction pegs" arkadan ayarlaniyordu. Bu tip gitarin klavyesi enstrümanin gögsü ile ayni seviyedeydi ve sekizle on arasinda bagirsak ile baglanarak yapilmis perdeleri "fret" vardi. Gövdesi bugünün standartlarina göre daha küçük ve daha az kivrimliydi. Sirti bombeli veya düzdü ve ses deligi "soundhole" dekoratif bir parsömen veya agaç islemeyle kaplanmisti. Bu tip gitarin kirilgan yapida olmasi, degisen modalar, farklilasan akortlama sekilleri ve metal tellerin kullanimi pek çok enstrümanin yok olmasina veya degisime neden olmustur.[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
